STEFANIA SEMPOŁOWSKA (1869–1944) – nauczycielka i działaczka oświatowa, bojowniczka o prawa dziecka, dziennikarka i pisarka. Wychowywała się w majątku rodzinnym we wsi Polonisz. Na początku lat 80-tych XIX wieku zamieszkała wraz z matką w Warszawie, gdzie była świadkiem pogromu ludności żydowskiej. To wydarzenie wykształciło w niej postawę sprzeciwu wobec szowinizmu i rasizmuW Warszawie uczęszczała do tajnej szkoły Jadwigi Teresy Papi. Mając 17 lat zdała egzamin na Patent nauczycielki przed rządową komisją w Warszawie. Zaczęła pracę w zawodzie, a także zajmowała się także publicystyką oświatową, postulując pełny dostęp do oświaty wszystkich warstw społecznych. Za swoją działalność była kilkakrotnie aresztowana, wydalona do Galicji, szykanowana przez władze carskie.